و من مُردم ....

نفسهای فراموش شده ...

لحظه های مبهم خاکستری ....

تسلیم ....

نور ....

او ....

مرگ، سخت نبود، عین سادگی ست،

عاشقانه های باد و گندم است

یگانگی عاشق و معشوق

آخرین پناهگاه .

مرگ وقتی سخت است که عاشق نباشم 

که دل ترک خورده ی من با یاد چشمان بارانی ات که از ابرها میبارند،

شکوفا نشود.

آفرین باد بر مرگ

بر این شعر عاشقانه ی هستی .

حال من خوب است!

دیگر آنقـــدر کــوچک نیستـم که دستت را رها ساخته و در دلــــتنگی هـــا گم شــــوم

آموخته ام که این فاصله ی کوتاه، بین لبخند و اشک ،  نامش  " زندگیست " 

نگاهت با من است ....   "حال من خوب است "   ....  خوب خوب ....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 3:6 | |